MÜJDE IŞIL – Tek yerde diyalog yüklü sinema çekmek, riskli ve zordur. Diyalogların dağılmaması kadar heyecanın canlı tutulması, fiziki aksiyonsuzluğun kelamlı sağlanması çok dikkat ve itina ister. Bugün vizyona giren “Daddio/New York’ta Bir Gece” işte bu türlü bir sinema. Tamamı bir takside geçiyor ve sürücü ile yolcunun muhabbeti üzerine şurası.
İsmi verilmeyen genç bayanın JFK Havalimanı’ndan taksiye binişiyle başlıyor öykü. İsminin Clark olduğunu söyleyen lakin şoför lisansında farklı bir isim yazan sürücü ile yolcu ortasında havadan sudan başlayan muhabbet, şahsî travmalara kadar uzanıyor.
Tersi olsaydı
Christy Hall’un birinci direktörlüğü olan “New York’ta Bir Gece” gevezelik ve dağınıklık girdabına saplanmadan klişe lakin odaklı diyaloglarla ilerliyor. Sürücünün ve yolcunun hayatlarına dair ipuçlarını adım adım öğreniyoruz. Ortalarındaki yaş ve meslek farklılıklarının hayata bakışlarını nasıl şekillendirdiğini görüyoruz. Hasebiyle akıcı bir senaryoya sahip. Bunda rollerini muvaffakiyetle canlandıran Dakota Johnson ve Sean Penn’in tesiri de büyük. Penn’in karizmatik performansı bazen flörtöz bazen babacan haller ortasında gidip geliyor. Johnson ise her şeye karşın dik duran genç bayan portresinde capcanlı.
Filmin klişe olması üzerinden şu eleştiriyi gündeme getirmek mümkün. Yaş almış erkek sürücünün akıllı lakin tecrübesiz genç bayana öğütler vermesi, bilhassa de bir bayan senarist ve direktörün sinemasında farklı olamaz mıydı? Sean Penn’i oynatmama riskine karşın, tecrübesini konuşturan yani direksiyon başındaki bir bayan karakter olsaydı bu kıssa daha yaratıcı sonuç vermez miydi?
Katil peşinde
“You Can’t Run Forever/Sonsuza Kadar Kaçamazsın” da bir bayan direktörün imzasını taşıyor. Broadway kökenli Michelle Schumacher’in yazıp yönettiği sinemanın başrolünde ise sinemacının evvelki sinemalarında olduğu üzere yeniden eşi J.K. Simmons yer alıyor. Mesleği boyunca rolden role giren Simmons’ı bu sefer acımasız bir katil rolünde izliyoruz. Adamın neden bu türlü bir cinnet hâline girdiğini apar topar gösterip karakter derinliği kuramayan senaryo, sineması sürek avına dönüşen kedi-fare kovalamacasına odaklıyor.